“ödenecekler ödendi bu yaşama” demişti Hayalet* kanayan bir yaraya dönüştürdüğü gözlerini yumarak Panayot’un tezgâhında. “bu alım satım dünyasında” demişti “bir ötekinin yurtsuzu herkes evimi sırtımda gezdiriyorum bu yüzden” alayın da acıdan kaynaklandığını ondan öğrendim ben. boşanmıştı güz yaralı kentin bütün bentlerinden; tam çukura indirilirken babası dövünen birini görünce, “yine” demişti “yanlış cenazeye geldim” elinde buruşturarak bir çınar yaprağını…
* Oğuz Hâluk Alplaçin (nam-ı diger “Hayalet Oğuz”)
hisli harikalar 